ยอมรับ

ชีวิตไม่ใช่ความคงที่สิ่งต่างๆในโลกไม่คงที่ความเปลี่ยนแปลงมีอยู่เสมอ

ท่านเคยสังเกตต้นไม้ไร้ใบที่ยืนเด่นตัดกับฉากของท้องฟ้ามั้ย มันมีความสวยงามอย่างไรบ้าง ท่านเคยสังเกตมั้ย กิ่งก้านของมันจะเด่นชัด ชัดเจน และสภาพที่ไร้ใบของมันมีบทกวี และบทเพลงปรากฏอยู่ในทุกๆใบไม้ที่ร่วงหล่นไป

รอคอยจนฤดูใบไม้ผลิมาถึง ต้นไม้จะอิ่มเอิบเบิกบานไปด้วยเสียงแห่งบทกวี และบทเพลงบทใหม่ รอคอยการร่วงหล่นลงไปอีกครั้ง...เมื่อฤดูใบไม้ร่วงมาถึง...วนเวียนซ้ำแล้วซ้ำเล่า

นี่คือวิถีแห่งชีวิต

ความมั่นคงต่างๆที่คนเราพยายามสร้างขึ้นมาด้วยชื่อเสียง เงินทอง...มันไม่ต่างอะไรกับการสร้างกำแพงล้อมกรอบตัวเอง

เมื่อถึงฤดูกาลแห่งชีวิตร่วงโรย...เราจะยังยืนอยู่ได้อย่างไร
เมื่อถึงฤดูกาลแห่งชีวิตเบ่งบาน...เราจะรักษามันไว้ตลอดไปได้อย่างไร

คำตอบ คือ เป็นไปไม่ได้ เพราะไม่มีอะไรในโลกนี้คงที่

ยอมรับกับความเปลี่ยนแปลงที่ต้องเกิดขึ้น

ยอมรับมัน...

เพื่ออย่างน้อย เราจะได้รู้สึกสูญเสียน้อยกว่าที่ควรจะเป็น...