ความคิดที่ว่าเราเป็นอะไรนั้น...อาจดูขบขันสำหรับผู้คนรอบข้าง ความเชื่อว่า เราดำรงอยู่ในวิถีทาง ที่เราเลือก อาจดูไร้สาระ ในความคิดของคนอื่น แต่การที่เราเชื่อมั่นว่าเราเป็นอะไรนั้น มันทำให้เรารู้ว่า อย่างน้อย เราก็ไม่ทรยศต่อความคิดและความรู้สึกของตัวเอง มันต่างจากการหลอกตัวเอง เพราะเรายึดมั่นในการกระทำทั้งหลายของเรา ด้วยวินัยที่เคร่งครัดของเราเอง อย่างมีหลักการและไม่ได้ถูกครอบงำโดยผู้อื่น
ว่ากันว่า เราเป็นใคร ขึ้นอยู่กับว่า เราเคยเป็นใคร...และทำอะไรมาในอดีต แต่อดีตคืออะไร?
สิ่งที่เคยเกิดขึ้นจริง หรือเฉพาะสิ่งที่เราอยากจดจำ
อดีตของเราเป็นเพียงภาพที่วิ่งอยู่ในหัว แต่ความเป็นจริงแล้วเราไม่สามารถจดจำภาพเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นได้ เรามักเลือกจำเฉพาะเหตุการณ์ที่ทำให้เรารู้สึกมีประสบการณ์มากขึ้น ทำให้เรารู้มากขึ้นเท่านั้น มันทำให้เราถูกบดบังจากความจริง เพราะความรู้ทั้งหลายในโลก ไม่ได้ทำให้เราสัมผัสได้ถึงสิ่งที่บอกกล่าวผ่านตัวอักษร การมองเห็นธรรมชาติภายนอกผ่านหน้าต่างในห้องแคบๆ กับการที่เราเดินออกไปสัมผัสกับธรรมชาติโดยตรงนั้น ประสบการณ์แห่งการรับรู้ ย่อมต่างกันโดยสิ้นเชิง และนั่นทำให้เรารู้ว่าตัวตนของเราการกระทำของเราต่างหาก ที่เป็นสิ่งกำหนด ความทรงจำของเรา เป็นสิ่งกำหนดอดีตของเรา และทำให้เราเป็นอย่างที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น