ยุคแห่งการใช้ความรักสิ้นเปลือง

ยุคแห่งการใช้ความรักแบบสิ้นเปลือง

หากพูดประโยคนี้กับสังคมสมัยนี้คงไม่ผิดนักที่จะบอกว่า...ความรักในแบบที่วัยรุ่นสมัยนี้ใช้กันนั้นช่างดาษดื่น...และไร้คุณค่ารวมถึงความหมายในคำว่า รัก อย่างสิ้นเชิง...

ไม่ใช่จะต่อว่า...ถึงสิทธิส่วนบุคคลที่จะใช้คำๆนี้...เพียงแต่ ในการใช้คำๆนี้นั้นมีความเข้าใจในคุณค่าของคำว่ารักมากน้อยแค่ไหน...

คนๆนึง เกิดมาและได้รัก คนอีกคนนึงตลอดช่วงชีวิต ที่มีลมหายใจกลายเป็นเรื่องล้าสมัย...รักๆเลิกๆ กลับกลายเป็นแฟชั่นที่ใครหลายคนใช้เพื่อบรรเทาสภาพจิตแห่งความเหงา...ความเศร้าซึม

รักชั่วฟ้าดินสลายกลายเป็นเรื่องน้ำเน่า แต่รักแบบมีเพศสัมพันธ์เพียงชั่วข้ามคืนกลับได้รับความนิยมมากขึ้นๆทุกที

รูปแบบของครอบครัวเด็กยุคนี้กลายสภาพเป็น ต่างคนต่างอยู่ เด็กยุคใหม่ที่เกิดขึ้นมา...มีความแปลกในนิสัย และพฤติกรรมมากขึ้นเป็นทวีคูณ...

การใช้คำว่ารัก แบบสิ้นเปลืองแบบนี้ดีแล้วเหรอ...รักที่ต้องสูญเสียคุณค่าเพียงเพราะต้องแลกด้วย อารมณ์ใคร่ดีแล้วเหรอ...เพียงเพราะ คำว่ารัก ที่ไร้ความหมาย

คุ้มแล้ว...จริงหรือ?

ฉันว่าไม่...

อย่าทำให้ความรัก กลายเป็น อาหารจานด่วนที่เปิดขายตามห้างสรรพสินค้าเลย คุณค่าของ ความรัก มีมากกว่านั้นเยอะ

แต่ก็อาจเป็นแค่ฉัน...ที่มาคิดบ้าบอ

อยู่กับเรื่องที่ใครอีกหลายคนมองว่า

มันเป็นเรื่องของคน...ตกยุค